Wieczorynki u Tadzia i Justynki - odc. 29

Witajcie kochani.
Juz wiem skad wziela sie MATKA- OJCIEC , ale natychmist nasuwa sie nastepne pytanie, Skad wziela sie WIECZNOSC?

Pozdrawiam

Witam,
Widze,ze coraz bardziej pan Owsianko otwiera swoja rosyjska dusze w obecnosci pani pedagog,ktora oczywiscie dodaje mu tej "energii zenskiej",czyli spelnia sie tlumaczac po swojemu i odpowiada na nowe tematy i bardzo dobrze czuje sie w roli mezczyzny w kontekscie obecnego tematu.
Szkoda tylko,ze nie odpowiedzial na moje pytania,ale tez nie spodziewalem sie tego i tez nie zadam wiecej,skoro matrix miesza szyki i pojecia,a moze to bloto ziemskie...,no i mamy kwadrature kola.

Natomiast moim zdaniem rozwoj jest wieloraki na roznych poziomach i kazdy powinien to rozumiec wg wlasnego stopnia rozwoju.
Na wiele rzeczy nie mamy wplywu tym bardziej,kiedy wszystko jest przewrocone do gory nogami jak pan Tadeusz to okresla.

Pozdrawiam

Pankracy, ostatnim razem nie wyczerpaliśmy wielu pytań, jakie zostały zadane - od nich zaczniemy przy najbliższym spotkaniu. Nie tylko na Twoje pytania nie zdążyliśmy odpowiedzieć. Wybacz, może niepotrzebnie Cię to uraziło. Odpowiemy na Twoje pytania, jaki i na pozostałe. Pozdrawiam serdecznie.

j.lucy,skoro nie mieliscie czasu odpowiedziec na moje i innych pytania,to trzeba bylo wtracic dwa slowa w wieczorynce 29 o tym.

Pozdrawiam milo

Pankracy, wiem, ale zapomniałam, zdarza się :) przy dzisiejszym nagrywaniu dwóch kolejnych wieczorynek nie zapomniałam tego powiedzieć - bo oczywiście dziś też nie wyczerpaliśmy puli pytań, ale od Twoich zaczęliśmy odc. 30ty :)
j.

j.lucy,uwazam Was za powaznych i odpowiedzialnych ludzi i przekaz widzy pana Owsianki jest b. ciekawy i wprowadza wiele nowosci.
Jednak kazdy zyczylby sobie,aby jej/jego pytania byly odpowiedziane w jakis racjonalny sposob.
Dziekuje za fatyge.

p.

Witam. Mam pytanie nie związane z tematem. Być może była już mowa o tym i przeoczyłem tą informację. Jeżeli dobrze pamiętam, to planujecie uruchomoć inną drogę kontaktu, poza publicznymi komentarzami. Czy moglibyście coś powiedzieć na ten temat? Będe wdzięczny za odpowiedż. Chciałbym o coś zapytać. Jeżeli nie będzie takiej możliwości zapytam tutaj. Będę wdzięczny za odpowiedż.
Gorąco pozdrawiam miłą, damsko-męską dwójkę prowadzącą.

Panie Tadeuszu. Zadał Pan pytanie widzom ( bardzo interesujące zresztą), pochodzące z czyjejś korespondencji. Apelował Pan o podjęcie dyskusji w tym temacie, a następnie, w dalszej części wieczorynki, sam na nie odpowiedział.

Natomiast jeśli chodzi o moje przemyślenie dotyczące spłaty karmicznej, napisałem to co napisałem. Natomiast Pański wywód na ten temat, to już jest nadinterpretacja w rodzaju – co autor miał na myśli.
Tysiące ludzi, o ile nie miliony, staje wobec spotykających ich nieszczęść bezradnie. Winiąc za to Boga.
Nie każdy jest istnością tak wysoko rozwiniętą, żeby mieć kontakt z Ojcem i uzyskiwać od Niego stosowne wyjaśnienia. Blokada pamięci o poprzednich inkarnacjach, również temu nie sprzyja. Czy usunięcie tych blokad stanowi dla Ojca jakiś problem?

Kolejną sprawą jaką chciałem poruszyć, jest temat wzięcia na siebie, przez wysoko rozwinięte istności, całego bagna Świata. Czyli wcielania się z najgorszymi duszami.
O ile jest to zrozumiałe z punktu widzenia Ojca i tych wcielających się istności, o tyle pojawia się problem z ziemskim (człowieczym) podejściem do tego zagadnienia. Bo już sam teraz nie wiem, jak mam traktować wszelkiego rodzaju dewiacje, chuligaństwo, zbrodnie, przestępstwa, przemoc, akty terroryzmu, itp? Mam być wdzięczny ludziom je popełniającym? Bo przecież w sumie robią dobrą robotę przepuszczając przez siebie to całe bagno. Mam złorzeczyć i domagać się kary? Przymykać oko i udawać, że nic złego się nie dzieje?

Andrzej

.

Moze sprobuje jak najkrocej odpowiedziec na te 3 pytania.
Raczej bym zapytala, jaki sens ma zycie? Bo to wlasnie rozwoj jest sensem zycia.
Rozwoj, to zastanawianie sie nad wlasna egzystencja, dociekanie do prawdy o sobie samym. To rowniez proba zrozumienia calej rzeczywistosci.
Rozwoj, to doswiadczenia, w ktorych trzeba zmierzyc sie z wlasnymi slabosciami i niedoskonalosciami. To nieustajaca nauka i praca nad soba, aby stac sie coraz lepszym i coraz madrzejszym czlowiekiem.
Aby nosic miano istoty boskiej trzeba na to zasluzyc.
I mysle, ze zdobywanie wiedzy o sobie samym i o calym Wszechswiecie nigdy sie nie skonczy, bo wiedza ta jest nieograniczona, niewyczerpalna.

Pozdrawiam



odsylam do przeczytania pieknego wiersza Andrzeja, ktory jest zamieszczony pod odcinkiem nr 6.