Na granicy epok

Włodzimierz Zylbertal – filozof, astrolog, psychotronik, informuje nas o zmianie epok. Każda nowa epoka zaczyna się zmianą myślenia nowych pokoleń w porównaniu z ich rodzicami.

“Znany nam świat wyraźnie staje się niesprawny, dysfunkcjonalny. Traci swoje kompasy egzystencjalne i moralne, rozpada się właściwie z dnia na dzień. Obecny kryzys jest bardzo głęboki i jest przede wszystkim kryzysem duchowości. Ten jej model, który nas wychował – oświeceniowa wiara w Rozum, prawo stanowione, wartości obywatelskie – zwija się błyskawicznie. Nie bardzo widać, co miałoby je zastąpić. (…)
Natura nie znosi próżni. Na miejsce rozpadających się systemów stabilizacji świadomości zbiorowej, opartych na wiedzy przyrodniczej, matematyce i formalizmach logicznych, powoli przychodzi coś nowego, co można by nazwać światopoglądem neomagicznym. Wiąże on się ściśle z szybkim rozwojem myślenia, które nazywa się umownie eko-feministycznym, a którego treścią jest inwazja sił żeńskich do świadomości płci obojga. To coś daleko potężniejszego, niż tylko demontaż tradycyjnego patriarchatu. To odwrót od galileuszowego stwierdzenia „Bóg jest matematykiem” w stronę odkrycia zupełnie nowego: „Bóg jest psychologiem”. (…)
Heglowska triada teza-antyteza-synteza właśnie się na naszych oczach materializuje: Teza to świat przednaukowy: Natura jako źródło zagrożeń, zsyłająca na ludzkość klęski żywiołowe i epidemie. Antyteza to Natura pokonana przez technologię, wręcz przez nią upokorzona i spacyfikowana. Synteza natomiast to Natura względem człowieka dialogiczna, informująca nas, co możemy bez szkody dla naszej planety i jej ekosystemów, a czego bezwzględnie robić nie powinniśmy pod sankcją naszymi własnym rękami szykowanej nam samozagłady.”
W. Zylbertal